Annuleren van cash voor auto's

Het concept van beloning is vervormd door gerommel aan de randen

In een arrest van 23 januari heeft het Grondwettelijk Hof de wet van 30 maart 2018 “betreffende de invoering van een mobiliteitsvergoeding” nietig verklaard, d.w.z. het systeem van “cash voor auto's” of het inruilen van bedrijfswagens tegen een mobiliteitsvergoeding (cash).

Het Hof is van oordeel dat deze wetgeving leidt tot discriminatie en ongelijkheid - tussen werknemers die een auto van de zaak hebben en werknemers die dat niet hebben - die niet geldig is gerechtvaardigd. Bovendien oordeelt het Hof dat niet is aangetoond dat de maatregel het mogelijk maakt het aantal auto's van de zaak te verminderen.

Het begrip beloning staat centraal in de Belgische wetgeving, of het nu gaat om arbeidsrecht, fiscaal recht of socialezekerheidsrecht. De definitie verschilt lichtjes tussen deze drie domeinen, maar de gemene deler is dat het gaat om de vergoeding voor het gepresteerde werk. Het maakt niet uit of het in geld of in natura wordt uitbetaald, tot een maximum van 1/5.

Op deze vergoeding zijn invoerrechten en sociale premies van toepassing.

In principe moeten dezelfde inhoudingen worden toegepast op alle beloningselementen, d.w.z. de progressieve schalen van PPI en gewone socialezekerheidsbijdragen.

De last is echter zo zwaar (België blijft hardnekkig in de top drie van landen waar inkomsten uit arbeid worden belast) dat werkgevers op zoek zijn gegaan naar zogenaamde 'alternatieve' verloning.

Inflatie van uitkeringen en diverse regelingen

Omdat voordelen in natura moeilijk te beoordelen zijn en de belastingdienst de voorkeur geeft aan een vrij lage forfaitaire waardering, worden mobiele telefoons, computers, tablets, internetverbindingen - allemaal onder het mom van professioneel gebruik - soms niet eens belast. Ik heb het niet over huishoudelijk personeel, verwarmingskosten of het ter beschikking stellen van accommodatie.

Sociale voordelen zoals maaltijdcheques / ecocheques zijn ook ingevoerd met collectieve of ecologische doeleinden. Daarnaast werd de toekenning van aandelenopties of aandelen verder aangemoedigd. Maar tot nu toe bleef het in cash uitbetaalde salaris in principe onderworpen aan dezelfde regels.

Het probleem was dat, ondanks deze maatregelen, het nettosalaris van de Belgen afnam. In plaats van de oorzaak van deze inflatie van voordelen en diverse regelingen aan te pakken en een belastingsysteem te hervormen dat te zwaar op arbeid belastte, werden verschillende eenmalige maatregelen ingevoerd, zoals financiële participatie of niet-recursieve bonussen, waarbij voor het eerst cash kon worden betaald, maar zonder dat dit als "salaris" werd behandeld. Daarna werd de financiële compensatie voor de overdracht van auteursrechten toegevoegd. Dit alles waren regelingen die aan specifieke voorwaarden waren verbonden. Aangezien dit niet voldoende was en er behoefte was aan een oplossing voor de negatieve effecten van de toekenning van bedrijfswagens en de tegenstrijdigheid daarvan in een context die steeds meer ecologisch bewust werd, ging men over naar de volgende fase, namelijk het toestaan dat deze voordelen werden omgezet in cash die – fictief – niet meer als salaris belast werd.

Dus, we hebben het salaris in cash dat belast wordt als salaris in cash en het salaris in cash dat niet meer belast wordt als salaris in cash. Volgt u het nog? Dit alles is klaar om gemengd te worden in de "cafeteriaplanen", wat een duidelijke inbreuk is op de vrijheid van iedereen om vrij over hun vergoedingen te beschikken.

Door al het geknoei en de pleisters is het systeem op de rand van de blokkering.

De cash for cars is doorgevoerd, maar de gewone burger weet minder dat er ook sprake was van het schrappen van de maaltijdcheques en ecocheques ten gunste van een vrijgestelde cashvergoeding. Deze laatste maatregel werd echter afgewezen door de Raad van State. En voor de cash for cars was deze ook zeer kritisch en had onder andere al een risico op discriminatie aangekaart.

Kort geleden schreven we al: "De geleidelijke afbraak – door uitbreiding, uitzondering en voorwaarden – van het concept van beloning, die zowel de fiscaliteit als de sociale zekerheid treft, creëert een juridische onzekerheid die schadelijk is voor iedereen. Het wordt tijd dat onze politici zich hier zorgen over maken." Precies dit bevestigt de rechtbank door te oordelen dat het systeem discriminerend is. Door het voortdurend knutselen en patchen, staat het systeem op het punt van vastlopen. Misschien zal de wetgever het bericht van de rechtbank begrijpen.